De laatste tijd is yoghurt met granola en aardbei mijn nieuwe ding. Best gek voor mijn doen want ik lust eigenlijk nooit vloeibare substanties met stukjes. Het moet wel echt aardbei zijn want ik heb het ook wel eens geprobeerd met mango maar dat voelt dan weer te zacht. De granola moet er ook wel echt net in gegooid zijn zodat het nog lekker knapperig is. Het moet ook echt granola zijn en geen havermout (wat dan wel weer lekker is als pap), muesli of cruesli. Granola is precies de juiste grootte en knapperigheid in mijn yoghurt en als je het juiste merk haalt ook nog wel gezond. Ingewikkeld of gek? Misschien wel, maar toch zal ik niet de enige zijn met dit soort gekke eetvoorkeuren. Ik heb geleerd dat het zelfs een naam heeft! Ik ben een structuur-eter.
Je bent een structuur-eter als je bepaald eten of combinaties van eten vies vindt door hoe het voelt in de mond terwijl je de smaak an sich wel lekker kunt vinden. Zo vind ik mango heel erg lekker maar niet door mijn yoghurt.
Dat je walgt van bepaalde structuren van eten kan komen door een soort mini-trauma. Bijvoorbeeld een ervaring in de kindertijd waarbij je een keer moest overgeven bij bepaald eten. Vaak kunnen we ons dit niet meer herinneren maar wordt is dit wel geregistreerd in ons diepere bewustzijn. Het brein kan naar aanleiding van die ervaring de structuur van dat eten gaan associëren met de walging die je voelde bij het overgeven. Wanneer je dan (tot soms tientallen jaren later) dezelfde structuur eet associeert je brein dit met de vroegere ervaring met overgeven en de walging die je toen voelde komt dan weer naar boven. De exacte oorzaak dat je bepaalde structuren niet lust is achteraf dus lastig te achterhalen. Hoe het komt is ook niet zo belangrijk voor een goede oplossing.
Voor de meeste mensen (waaronder ik zelf) is het zijn van een structuur-eter niet zo erg. Ik moet soms gewoon net even wat verder kijken voor een combinatie die ik wel lekker vindt maar er blijft genoeg keuze over voor een gezond eetpatroon.
Het kan echter ook zo ver komen dat je bij al het vast voedsel walging voelt. Dan wordt het natuurlijk wel een probleem!
Als je hierdoor alleen maar vloeibare dingen in je mond kunt hebben wordt het wel erg lastig om aan al je voedingstoffen te komen en mee te doen aan alle sociale aspecten van eten. In zo’n geval kan ik je als voedingspsycholoog helpen.
Met het voedingspsychologietraject kun je de associatie tussen het desbetreffende voedsel en de walging veranderen. Na dit traject kan je weer ‘normaal’ en gevarieerd eten. Hier kun je er meer over lezen of neem je contact op.